sararmış biraz da değilmeye
duvarları çürümüş bir beton gibi buruşmuş
kalemin ucu körelmiş;
bir merhabaya ha açıldı ha açılacak...
boynumda yaşamak urganı
yaşlı bir balığın gözlerinden izliyorum dünyanı
bir kasım'lık dizeler dökülüyor
titreyen solungaçlarımdan
bu karanlık, bu varoşluk
bu zemheriyi üşüten soğukluk arasında
heves ettim ben sana
n'aparsın?!
-yüzü kara bir çocuğun baloncunun arkasından bakışı gibi
patlamış balonlara bile talip oldum.
oysa;
oysa bir gökyüzü kadarcık bile değildi boyum
nasıl toplayabilirdim tüm balonlarını?-
bu hevesle sevdim ben gecenin karasını
bu hevesle atladım bir yıldızdan diğerine
üçgenler çizerek
maviyi sende sevdim sabahları
uyku mahmurluğunda ısıttım çayımı
rayların gıcırtısını sende sevdim.
ben sende sevdim
Kasım'ı,
Eylül'ü,
Aralık'ı...
sende heves ettim yıllanmayı;
yalnızca sende yaşlanmayı.
bu hevesle tırmandıkça tırmanasım geldi dallarına
zerre korkmadım düşmekten
düşüp tekrar tırmanmaktan
biliyorum;
yarın da korkmayacağım
ister darağacı olsun gövden
ister darağacı olsun gövden
ister salıncağım
ben hep bugünü yaşayacağım
bir çocuk hevesiyle
sen bilmiyorsun ya;
ben patlayıp patlayıp karışıyorum bu dünyada her ne varsa
yağmurda elinde şemsiye
yattığın çarşaf
içtiğin şarap benim...
ne varsa sana bir şekilde değen
sızıyorum onlara birer-ikişer
şehrin şebekesinde su
kitabında sayfa
sigarada kül
yani o yüzden düşünüyorum bazen
şimdi biz senle otursak bu akşam
ve içsek bir dahaki Kasım'a kadar hiç durmadan
yine de sarhoş olamam
çünkü ben o kadar dolmuşum ki sana
o kadar içmişim
o kadar geçmişim ki kendimden
bunun daha'sı yok anlıyor musun?
sudaki balık misali
batmaması gibi yani
sarhoş edemesin sen beni
hali hazırda böylesi sarhoşken.
şimdi belki ve muhtemelen
galip savaşından kaçmak zorunda kalan bir rumi'nin
gömdüğü bakracı bulmak gibidir bu dizeleri okumak
varsın olsun çamuru üzerinde kalsın yazanın
varsın harap olsun kağıt beklemekten
kalemin ucu körelsin
selametler salâhiyete bağlansın
elim yazamasın, dilim söyleyemesin
varsın kasım'lar darbelensin
ne çare?!
dünkü kavganın kahrı, yarının kaygısı derken
olamam bugünden
çünkü;
çünkü heves ettim ben sana
n'aparsın?!
